Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά!

...που τόσο σας έχουμε ξεχάσει!

Πώς αλλιώς κανείς να σκεφτεί διαβάζοντας την έκθεση του Συνηγορου του Πολίτη, κ. Γεωργίου Μόσχου, στην οποία αναφέρονται οι εφιαλτικές συνθήκες κάτω από τις οποίες πολλοί μικροί Έλληνες αλλά και μικροί αλλοδαποί ζουν στην Ελλάδα του 21ου αιώνα.. Τα παιδιά των φυλακών, των ιδρυμάτων, ελληνάκια και ξένα, τα παιδιά που είναι ξεχασμένα από όλους.

Δώδεκα χρόνια έχουν παρέλθει από την τελευταία έκθεση που υπέβαλε η Ελλάδα στα Ηνωμένα Έθνη και την αρμόδια επιτροπή για την εφαρμογή της Συνθήκης των Δικαιωμάτων των Παιδιών στη χώρα. Ναι, από το 1995 λοιπόν, με τρεις Ολυμπιάδες να έχουν παρέλθει και μία έξ'αυτών στη χώρα μας, η Ελλάδα δεν έχει βρει "το χρόνο" να ερευνήσει τις συνθήκες που ζουν τα παιδιά της. Ή μήπως είναι τόσο τραγικές οι συνθήκες που θα προκαλούσαν τον αποτροπιασμό εντός και εκτός της χώρας;

Κατατοπιστική και η σκέψη/εικόνα αυτή των συντακτριών της Ελευθεροτυπίας, της Ελένης Δελβινιώτη και της Ιωάννας Σωτήρχου, που καυτηριάζοντας την ελληνική πραγματικότητα και ειδικά την μη-εφαρμογή των προστατευτικών διατάξεων, μνημονεύουν τα παιδιά που είναι "αντιμέτωπα με την εικονική πραγματικότητα του κόσμου των μεγάλων, «βιτρίνα» των νομοθετημάτων προστασίας που υπάρχουν μόνο στα χαρτιά, ίσα ίσα για να εφησυχάζουν τις ενοχές"

Μια χώρα που δεν διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών της, και μάλιστα των πιο αδύναμων και απροστάτευτων εξ'αυτών, αυτή είναι τελικά η Ελλάδα, ε; Ή μάλλον η Δημοκρατική Ελλάδα, με τις δημοκρατικές παρατάξεις..

Πηγή: Παγκόσμια Νύχτα για τα Παιδιά Σημείωση: εξαιρετικά εύστοχος ο τίτλος των συντακτριών, σήμερα "Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα των Παιδιών"